Nou, de kop is er af, de eerste 3 dagen zitten er op. En ze waren prima!

Even terug naar het begin. Een supervlakke vlucht, niet over Oekraïne maar 'gewoon' over Afghanistan, en voor tijd geland. Door de visumcontrole was wat minder strak, ondanks ons e-visum, maar Parmesh (2e man bij Dynamic Tours zo kreeg ik het idee) stond geduldig te wachten. Nog even pinnen, en ondanks het afschaffen van de briefjes van 100 en 500 Rupees in november is de geldsituatie weer volledig genormaliseerd zodat we 'gewoon' € 150 konden pinnen. Van te voren hielden we nog rekening met Griekse taferelen maar dit was al onze eerste meevaller.

Buiten stond onze chauffeur Prem al te wachten. We wisten het toen nog niet, maar hij gaat uitgroeien tot onze beste Indiase vriend, een cultheld, de antiheld van Max Verstappen. Inmiddels was het 3.30u geweest toen we ons hotel, The Claridges, bereikten. Daar werden wij en al onze bagage eerst gescand voor we naar binnen mochten. Zeker sinds een hotel in Mumbai een paar geleden terroristisch doelwit werd is er veel security. Nou ja, prima dan. Toen nog de briefing/vouchers van Parmesh en weer een meevaller, Thika-style: we kregen een mobieltje met oplader mee, vol met hun nummers dus als er wat was dan konden we de baas bellen. Het is een idee Joost, maar ik zou het niet doen ????. Nou, maar gaan slapen ????????

Niet te lang, want vanwege de warmte werd die nacht nog besloten niet om 11u maar om 9u te starten met de toer. Tuurlijk joh, no worries! Dus na 3,5u slaap en een ontbijt stonden we met smile en al paraat. Onze gids voor de dag: Suraj. En weer Prem. Direct herkenbaar aan zijn stijl: 50 rijden, gas los en dan later weer naar 50 terug. Zeeziek op de A2 zeg maar...

We begonnen bij de grootste moskee van Delhi, Jama Mashid. Aardig ding, zonder twijfel, maar net zo aardig was de weg om er te komen, en het uitzicht over Old Delhi. Da's even wat anders dan onze heerlijk georganiseerde Vinex in De Meern! Wat een drukte, wat een chaos. Een wonder dat Prem zijn wagen maagdelijk wit houdt en zonder krassen daar door heen laveert. Tot overmaat van vreugde gingen we in een riksja een paar blokkies rond door Old Delhi. Les 1: hou alles wat je hebt aan kleding ledematen of tassen binnenboord, want gemiddeld zit de afstand Pi in centimeters tussen passerende voertuigen, los van welke vorm dan ook, en ook 0,0 compassie voor verschil in HP of HP: Horse Power, of Human Power. Straatjes zo smal als maar kan, maar zonder remmen fietste onze man door. Tot er een grotere/brutalere aan kwam. In de zijsteegjes zag je de armoede, het gebrek aan voorzieningen, etc. We zijn vaker in arme landen geweest, maar India doet op dat vlak ook zeker mee. Meest opvallende detail: alle stroomkabels hangen gewoon vrij in de lucht. Groot en klein, laat brandweerman/electriciën Joop het niet zien. Toch ff gecheckt: vrijwel nooit is er kortsluiting of brand, zelfs niet tijdens de moesson.

Suraj nam ons mee naar het volgende hoogtepunt: Humayun's tombe. Lijkt qua lay out nogal op één van onze 3 eisen aan deze reis: de Taj Mahal. Deze is wel een stuk ouder. Wat een pracht en praal, wat moeten mensen toen ongelofelijk rijk zijn geweest. Toen naar een ander, hele sobere plek: daar waar Mahatma Ghandi werd gecremeerd. Bijzondere, eenvoudige man, en zo simpel is die plek ook. Suraj vertelde natuurlijk over hem, maar haaste zich er aan toe te voegen dat ook deze man geen heilige was: hij had ook zo zijn fouten gemaakt. En ja, het hielp bij de onafhankelijkheid, maar "dat was net na de oorlog anders ook wel gebeurd". Hier en daar kregen wij het gevoel dat hij zijn eigen gevoel wel erg duidelijk wilde meegeven.

Op naar de laatste paar bezienswaardigheden van de dag: de Qtub minaret. Een mooi en hoog vrijstaand bouwwerk, met een tempel/moskee er onder: beiden stonden eens op deze plek. Op de terugweg naar het hotel nog langs het Indiase Binnenhof, nou ja in het kwadraat dan: groter dan Versailles dus! En bij de India Gate werden alle slachtoffers van WWII geëerd, zij vochten in naam van Engeland mee. Ondertussen was het tegen de 40'C, dus hier kwam er een einde aan onze tour. Vriend en collega Freek vertelde mij al vooraf dat je net als in Rome of Parijs wel een week in Delhi kunt zijn, ik keek nog wat meewarig, maar zeker als je ook nog een paar - airconditioned - musea zou bezoeken dan geloof ik dat hij gelijk heeft. (En zo hoort het ook voor een Expert ????)

In het hotel zochten we een andere luxe op: het zwembad. Met een snack, de lunch schoot er bij in die dag. Op de kamer namen we nog een douche en deden we een spontaan tukkie, alvorens wegingen eten. We kwamen in het Chinese restaurant in het hotel terecht en het was heerlijk... een mooi einde van de eerste overvolle dag...

De volgende ochtend hadden we al plezier van de mobiel, ff bellen waar blijf je nou? Nou ja, Prem weer op zijn rem natuurlijk. Mispoes, het was een andere chauffeur. Hij bracht ons met Parmesh naar het vliegveld en we vlogen binnen een uur naar Udaipur. Daar werden we door een volgende coördinator opgehaald en vooral: door onze eigen Prem!! Hij was de avond/nacht in 10u naar Udaipur gereden, 700km. Weinig geremd denk ik... zou hij ' nachts beter in vorm zijn?