De dag begon met een kleine Delhi belly: we zullen hier niet uitleggen hoe dat werkt, Google er gerust op. De gids stond keurig op tijd klaar en de eerste opdracht van de dag was het vinden van een pin automaat. Dat is op zich niet zo moeilijk, als je er 1 ziet, doemen zich her en der nog andere op. Eéntje die geld uitspuugt is een ander verhaal. Ik denk dat we er zo'n 8 of 9 gehad hebben voordat het lukte, en toen hadden we de eerste bezienswaardigheid al gehad. De gids ontpopte zich al heel snel tot fotograaf; "ga maar even hier staan, kijk maar even zus, doe maar even zo" . Hij had er duidelijk zin in, fijn zo'n kerel. Ook fijn dat je van je mobiel de foto's met onderkin, dikke buiken en tegen de zon in kijk foto's heeeel snel kunt deleten.

We begonnen de sightseeing bij het Amber fort (wauw, ik weet een naam). In de jeep omhoog, en door de gids werden we gewaarschuwd voor agressief gedrag van de verkopers langs de weg. Als je niks wil, doorlopen en netjes bedanken. We zijn inmiddels wel gewend aan dit soort verkooptechnieken in Azië, maar toch fijn dat hij het even meldde. De fotoserie spreekt voor zich, een prachtig oud bouwwerk hoog op een heuvel waarbij het me iedere keer weer opvalt dat die koningen van vroeger het allemaal niet zo nauw namen. Een vrouw of 10 was heel normaal. Deze had er 12 en had geheime ingangen naar alle vertrekken van de vrouwen. Matthijs en de gids waren het er over eens: goed geregeld.

Hierna werden we weer als lokvee naar de tapijthandel en edelsteenslijperij gebracht. Prachtige edelstenen, prachtige ringen en kettingen maar geen prachtige prijzen. Zonder iets te onderhandelen had de verkoper al 25% van de prijs afgehaald, maar ik vond het nog te duur. Toen de goeie man vroeg wat ik er dan voor over had, durfde ik dat niet te zeggen; het is niet netjes om iemand te beledigen vind ik en als je een tegenbod doet dan moet je ook uit onderhandelen. Is hem dus niet geworden, maar heb ik toch een keer een bling bling ring aan mijn vinger gehad.

Na de lunch van een soepie met waanzinnig lekker knoflook naan brood ( de meeste toeristen nemen kip, friet en bier?) wilde de gids ons nog wel langs wat andere winkeltjes leiden. We hebben beleefd bedankt.... Hij bracht ons daarna naar het stadspaleis. Cool om hier met deze gids te lopen; als Mozes door de (hele drukke) zee. Hij had hier jaren gewerkt als hoofd beveiliging, liet ons foto's op zijn mobiel zien van de koninklijke familie, en wist feilloos door het hele pand te lopen zonder ook maar 1 highlight te vergeten. De meeste indruk op mij maakte de onderbroek van één van de koningen van lang geleden. Hij zou een goede kans gemaakt hebben op de dikste man ter wereld. Ik heb postuum nog medelijden met zijn dragers....

Uiteindelijk kwamen we bij onze laatste fotoshoot: het paleis der winden. Nee Ferry, het is niet wat je denkt. Met een hoop indrukken kwamen we weer bij het hotel terug, moesten we nog heel even de motor van de gids bewonderen en hebben we een heerlijk verfrissende duik genomen.

Op naar Agra: de Taj Mahal!